Na-apen, simpeler kunnen we het eigenlijk niet verwoorden. In ons brein bevinden zich de zogenaamde spiegelneuronen. Dit is een groep neuronen die in actie komen als we iemand anders iets zien doen. We denken als het ware hetzelfde als degene die het feitelijk doet. Deze spiegelneuronen hebben we vanaf onze geboorte en vormen onze primaire bron van leren. We apen onze ouders na, onze leraren, als pubers onze vrienden en ook onze baas. Soms is het na-apen bijzonder wenselijk, namelijk als we gewenst gedrag als voorbeeld hebben en soms ook niet. Onze hersenen maken geen onderscheid tussen goede en slechte voorbeelden. Dat kunnen we pas als we volwassen zijn. Helaas is er dan ook al veel ingeslepen wat wellicht nog wat aanpassing behoefde. Niet getreurd tot op zeer hoge leeftijd zijn we in staat om ons gedrag te veranderen…dus het lukt allemaal nog.

In bovenstaand filmpje dat komt uit onderzoek naar spiegelneuronen is een van de meest vertederende beelden te zien van de werking van spiegelneuronen. De onderzoeker steekt zijn tong uit en het kleine aapje..ja die doet het ook!

Dus gaapt er iemand in een groep? Tja dat doet de rest dan na;
Wordt in een organisatie alles opgelost met mail? Dikke kans dat iedereen mailt.
Is je collega een echte durfal? Je hebt geluk, dat helpt jou ook om met meer lef je werk te doen.
Blijft je baas nieuwe dingen leren? Grote kans dat meer mensen in de organisatie dit gedrag volgen.

Kortom de mogelijkheden om spiegelneuronen in te zetten in organisaties, zijn legio. Wel even kritisch in de spiegel kijken van te voren en je afvragen: is dit het gedrag wat ik terug wil zien in de organisatie van anderen?